Na zijn verjaardag had Aspen besloten om bij zijn vader te gaan wonen. Hoewel Maxon ook zo af en toe vragen had over de toekomst van Aspen zoals studie, werk en vriendinnetjes, was zijn moeder een nog grotere bemoeial en daar had Aspen helemaal geen zin in. Hij wist nog niet zo goed wat hij wilde, maar zijn moeder begreep dat niet. Alleen veranderde de relaxte situatie in zijn oude, nieuwe thuis snel naar een ongemakkelijke situatie. Maxon bleek de vader van Phyllon te zijn, de jongen die opeens onaangekondigd voor de deur had gestaan, en de twee wilde elkaar beter leren kennen dus Phyllon was veel over de vloer. Voor Aspen volgde er daarom veel ongemakkelijke momenten, onder andere aan de eettafel. Hij was niet zo dol op kinderen. Niet dat Phyllon echt een kind was. Hij ging immers al naar de middelbare school. Maar Phyllon was wel jong, jonger dan de tweeling. En het leeftijdsverschil tussen Aspen en de tweeling was al redelijk groot. Daarnaast leek Phyllon niet het type persoon waar Aspen het goed mee kon vinden. Niet dat hij daar erg zijn best voor had gedaan. Dat moest hij zichzelf dan ook wel weer toegeven. Meestal dook Aspen op de momenten dat het druk was in huis, met de gitaar de tuin in. Hij had ontdekt dat muziek toch wel een passie van hem was en na wat kleine tutorials op YouTube begon hij zelf maar een beetje te pingelen aan het muziekinstrument. In het begin klonk het echt nergens naar, maar op een gegeven moment begon Aspen toch bepaalde toonsoorten te herkennen. Hij zette de volume dan lekker hoog en genoot van de muziek en de techniek van de nummers. Maar soms ging hij ook lekker los en stelde zich voor hoe hij ooit voor vele mensen zou optreden als DJ. Dat laatste kwam vooral door de vele Facebookstatussen en snapchatfilmpjes van Luuk. Luuk ging vol op mee in de hippe jongerencultuur van Windenburg en Aspen kon niet wachten om ook die kant op te gaan. Gelukkig had Aspen zo nu en dan ook nog persoonlijk contact met zijn beste vriend Luuk. Hij merkte al snel hoevaak ze eigenlijk met elkaar optrokken. Aspen wist nu soms niet wat hij moest doen met zijn vrije tijd. 'Weetje, anders kom je gewoon een paar daagjes langs! Ik weet zeker dat je het leuk gaat vinden,' zei Luuk door de telefoon. 'Hmm, dat is misschien wel een goed idee. Ga jij mij wel rondleiden, hè?' grapte Aspen. 'Tuurlijk, komt helemaal goed. Maarre... Ik moet zo gaan. Er is een groot feest aan de kade en ik wordt zo opgehaald. Doei!' Terwijl Aspen nog in de achtertuin lag en naar de sterrenhemel keek, gingen binnen familieleden al naar bed. Vooral Lezon. Hij was vaak een van de eerste die dromenland bezocht.
'Waarom ga je niet met Aspen?' vroeg zijn tweelingbroer vervolgens. 'Jullie twee en pappa zijn de vissers hier in huis.' Lezon moest zijn broer gelijk geven. Het enige wat de twee gemeen hadden was hun verjaardag, en hun afkomst. Een kwartiertje later spotte Lezon Aspen achter de computer. Daar zat hij de laatste tijd wel vaker, maar acht. Dat moet hij weten. 'Aspen?' vroeg Lezon toen hij kwam aanlopen. Aspen keek op van het scherm. 'Het wordt prachtig weer vandaag en ik heb wel zin om er lekker op uit te gaan. Ga je mee vissen aan de rand van de stad?' 'Dat lijkt mij heel gezellig,' begon Aspen. 'Maar ik heb net de computer opgestart. Ik wil wat informatie opzoeken en dingen regelen. Misschien een volgende keer?' 'Oke,' antwoordde Lezon. 'Dan ga ik maar alleen.' 'Dat kan anders heel rustgevend zijn,' pepte Aspen hem op.
Hoewel er in het centrum en het park van Oasis Springs veel meer te vinden was, ging Lezon in het weekend liever naar het meer aan de rand van de stad. Vooral op zaterdag wemelde het in het park van ouders met kinderen en tieners zonder bijbaantje en daar had Lezon nooit echt zin in. Als hij ging vissen dan wilde hij genieten van rust, natuur en zo nu en dan ook wat gezelschap van zijn broer Aspen of zijn vader Maxon. Bij het aflopen van het heuveltje werd Lezon al blij. Hij zag dat er wat stenen lagen die hij uit kon hakken. Wie weet zat er wel wat moois in. Sinds die ene keer dat zijn vader hem had meegenomen naar het park om paaseieren te zoeken, had Lezon het verzamelvirus te pakken. 'Vissen en huiswerk? Kon je niks leukers bedenken om te doen op je vrije zaterdag?' vroeg Santon toen hij aan het eind van de middag hun slaapkamer in liep en zijn broer achter het bureau ontdekte. 'Vissen was anders heel leuk,' zei Lezon. 'En ja dat huiswerk moet af hè. Heb jij het al gemaakt?' 'Nee man! Het is weekend. Dan ga ik toch niet aan mijn huiswerk. Asjeblieft zeg.' grinnikte Santon. 'Ik heb een hele leuke middag gehad met Donna,' ging Santon verder en voegde er een knipoog aan toe. 'Wat een babe is dat zeg!' Lezon rolde met zijn ogen. Die broer van hem was de grootste flirt van Oasis Springs. En dat nog wel in zijn aliënvorm. Oasis Springs was op zich wel gewend aan aliëns, maar je had altijd sims die het maar raar vonden. 'Het ene meisje na het andere. Daar ga je nog problemen mee krijgen.'
Santon stond op. 'Nee hoor. Daar heb ik zo mijn trucjes voor,' zei hij zelfverzekerd en liep de kamer uit. Trucjes... Die term bleef hangen in Lezon zijn gedachten. Hij zal toch niet...
0 Reacties
|