Twee uur later zat hij nog steeds met Brittany in de bar. Hij vond haar een stoere en zelfverzekerde meid en genoot steeds meer van haar aanwezigheid. Maxon was al veel over haar te weten gekomen, maar ze praatte graag over zichzelf dus het werd hem niet heel moeilijk gemaakt. Daardoor hoefde hij zelf ook niet veel te zeggen. Hoewel Maxon zeker een gezelligheidsdier was, was hij na het geven van een voorstelling niet meer zo'n prater. Dat had hij tijdens de show wel genoeg gedaan. 'Nou, daar moeten we op toasten!' Maxon vond het een goed idee van zichzelf. Brittany had het ook een goed idee gevonden, als hij maar niet weer een van zijn standaard biertjes zou bestellen. Dus had Maxon haar het drankje laten uitkiezen. Maar eenmaal met het glas in zijn hand keek hij twijfelend naar de inhoud. 'Joh, gewoon drinken!' moedigde Brittany hem aan. 'Je zult verrast zijn! Dat weet ik wel zeker.' Ze klonk zelfverzekerd dus nam Maxon voorzichtig een slok. 'Mmmmmm, maar dit is fantastisch!' was het eerste wat hij uitriep nadat hij had doorgeslikt. Hij had een zoete smaak verwacht, maar dat bleek uiteindelijk enorm mee te vallen. Het had een diepe en pittige smaak. Brittany moest lachen! 'Ik zei het toch! Oasis Golden is niet voor niets het beste drankje van de bar.' 'Zullen we lekker naar buiten gaan,' vroeg ze uitdagend toen Maxon weer terugkwam van het toilet. Ze was al van de barkruk afgestapt en liep Maxon tegemoet. Maxon was geïntrigeerd en keek betoverend in haar ogen. Hij voelde zich energiek, vrij en zodra hij in Brittany's ogen keek ook warm van binnen. 'Tuurlijk!' zei hij uitdagend en volgde haar naar buiten. Brittany trok zich even later toch los van Maxon. Zijn zwoele blik keek naar haar ogen, en vervolgens weer naar haar lippen. Maxon had genoten van die kus en het smaakte naar meer. Brittany boog haar gezicht weer dichter naar die van Maxon, gaf hem een kus op zijn wang en ging vervolgens met haar mond richting zijn oor. 'Kom,' fluisterde Brittany. Ze pakte Maxons hand en hij volgde haar gewillig naar de zijpatio van de bar. Het waren passievolle momenten geweest voor Maxon, en het was fijn dat de taxi later was dan de centrale hem gemeld had. Brittany was 20 minuten eerder al naar huis vertrokken en zelf zat Maxon op het bankje, genietend van de koele nacht. Soms was het alsof Maxon niet meer gewoon kon nadenken als hij bij Brittany was. Alles ging op gevoel en instinct. Maar nu kon hij beter nadenken over wat er was gebeurd en het bleef hem maar verbazen. Dat hij het had gedurfd zich zo los te laten. Vijf minuten later kwam de taxi dan toch echt voorrijden. Terwijl hij Oasis Springs uitreed staarde hij nog naar buiten. Waar zou ze wonen, dacht hij nieuwsgierig. Maar toen Maxon eenmaal thuis was, dacht hij alleen nog maar aan zijn bed. De volgende ochtend, na het ritueel van plassen, douchen en ontbijten, startte Maxon zijn computer weer op. Een beetje rondsurfen op het internet, was zijn eerste idee, maar plots zag hij dat hij een e-mail had van de gemeente. Sinds wanneer stuurde de gemeente e-mails rond, dacht hij verbaasd terwijl hij het bericht opende. Zijn ogen werden steeds groter tijdens het lezen van de mail. Het ging over zijn naamswijziging. Hij moest op gesprek komen en een van de aangegeven data bevestigen voor een afspraak. Meteen antwoordde Maxon en bevestigde meteen de eerste de beste datum dat hij kon. Hoewel hij geen idee had wat hij van het gesprek moest verwachten, maakte het hem wel enthousiast. Het was immers een stapje dichter bij zijn naamswijziging.
Alleen had Maxon daar al vrij snel spijt van. Er was niks uitdagends aan dit potje schaak. Behalve dan de uitdaging om niet te gapen van verveling. Elke keer als de man aan zet was, plaatste hij de pion op zijn slaap voordat hij een zet maakte. Wees de pion, schaken voor dummies, bedacht Maxon opeens en moest zijn best doen om niet te grinniken. Wie weet kon hij dit moment nog eens gebruiken voor een van zijn komedie shows. En het werd later ook nog eens ongemakkelijk toen er een onbekende gozer het spel kwam bekijken en zijn commentaar ging geven. Zag die gozer dan niet hoe goed Maxon was en dat hij zijn hulp helemaal niet nodig had. Er zat zelfs advies bij die helemaal niet klopte. 'Ah, wat doe je nou man!' begon hij opeens nadat Maxon zijn toren had verplaatst. 'Hoorde je niet wat ik zei?' Maxon reageerde er niet op. Hij had inmiddels al wat schaakervaring en kon een aantal stappen verder kijken. De optie die de jongen had gegeven zou de wedstrijd 10 minuten langer hebben laten duren. Daarnaast was het geen verstandige optie omdat het de tegenstander meer kans gaf om te winnen, als dit niet zo'n zweverig figuur was geweest tenminste. En Maxon kreeg gelijk in zijn zet. Een paar zetten later had hij zijn tegenstander 'schaakmat' gezet. De man kon blijkbaar niet goed tegen zijn verlies en gooide alle stukken omver. 'Ik wil het opnieuw doen!' De man keek Maxon strak aan. 'Die gozer zat mij alleen maar af te leiden,' ging de man verder. Geïrriteerd keek hij vanuit zijn ooghoeken naar de gozer. Die avond bleef Maxon bij zijn moeder eten. Al was het dit keer Wendaline die aan het koken was. Wendy had besloten in het appartement te blijven wonen, en voor Nikki te zorgen die ook een dagje ouder werd. Terwijl het eten op het vuur stond probeerde Maxon wat nieuw materiaal uit bij zijn moeder. Die was alleen maar trots op haar zoon. 'Wat goed jongen. Leuk verhaal!' zei ze terwijl ze in haar handen klapte. Maxon vond het lief bedoeld, maar wist nou nog niet of het stuk wel geschikt was voor een voorstelling. 'Eten is klaar,' riep Wendy vanuit de keuken. Nikki en Maxon stonden op en liepen samen naar de eettafel. 'Ik weet het ook niet, Max,' zei ze. 'Maar misschien moet je er niet zoveel mee bezig zijn. Ik denk dat het juist goed is als je je niet teveel voorbereidt. Dan kan je ook niet nep of gemaakt overkomen!' Maxon dacht er over na. Dat klonk eigenlijk heel erg logisch. 'Ja, ik denk dat je gelijk hebt.' Maxon dacht meteen weer aan Brittany en keek dromerig voor zich uit. Sinds dat mailtje van de gemeente was hij alleen maar daar mee bezig geweest. Op dat potje schaak na dan. Maar nu dacht hij weer volop aan haar. Wendy zag de blik van haar broer. 'Ooooooh, vertel!' riep ze nog net niet gillend uit. Maxon wist ook wel waarom. Ze was het kleine zusje met 2 grote broers en Logan zag ze binnenkort nog niet met een meisje thuiskomen. Helemaal niet nu hij samen met Danny woonde, die nogal genoot van al het vrouwelijk schoon. Nikki had wel eens gezegd dat Danny steeds meer en meer op zijn vader ging lijken en leefde hij ook het leven wat Luke graag had gewild toen hij 18 was. 'Als hij maar niet dezelfde fouten maakt,' zei Nikki wel eens hoofdschuddend. 'Er is nog niet zoveel te vertellen hoor,' probeerde Maxon nog, maar Wendy wilde alles weten. 'Maar ik heb er gisteren pas ontmoet!' 'Nou èn!' antwoordde Wendy. 'Nou, ze heet Brittany en ze woont in Oasis Springs en ik heb nog geen idee wat we zullen doen op een eerste date.' Maxon had haar nummer gekregen maar nog niet het moment gepakt om haar op te bellen. Hij wilde een idee hebben van wat ze zouden kunnen doen, en stiekem was hij ook een beetje bang dat het nummer misschien nep zou zijn. Hij was nogal onder de indruk van haar, en hoopte dan ook vurig dat hij niet alleen maar haar kusmaatje voor de avond was. 'Dus, jij nog een idee?' Maxon keek zijn zusje uitdagend aan. 'Zeker wel!' zei Wendy nogal zeker van haar zaak.
'Neem haar mee naar die nieuwe bioscoop die ze laatst in de buurt geopend hebben. Het schijnt een mooie zaal te zijn. Ik ga binnenkort zelf ook nog met Otis!' |