Het was inmiddels de laatste avond van de wittebroodsweken. Het stel was niet op vakantie gegaan, maar in plaats daarvan waren gingen ze verschillende dagen erop uit! Adam had twee weken vrij gehad van zijn werk, maar morgen zou die weer aan de bak moeten. 'Kijk daar, een vallende ster! Doe een wens!' zei Adam terwijl hij naar de ster wees. Nikki keek, sloot daarna kort haar ogen en deed een wens. 'En wat heb je gewenst?' vroeg Adam, ze haar ogen opende. Nieuwsgierig keek hij haar aan. 'Ja dat kan ik natuurlijk niet zeggen, anders komt die niet uit!' antwoordde Nikki plagerig. Hoewel het alweer een tijd geleden was dat Nikki de hele dag het huis voor zichzelf had, verveelde ze zich niet meer. De week vloog voorbij. Zo had ze onder andere haar woonkamer project helemaal afgerond en was blij hoe het was geworden. Vooral de antieke boekenkast met ladder erbij vond ze fantastisch en ze pakte haar oude hobby lezen weer op. Maar stiekem dacht ze ook al na over wat haar volgende project zou worden. Zo vond ze de eetkamer saai, maar eigenlijk wilde ze ook wat doen met de tuin. Nu stond er alleen een boom en wat plantjes die ze zelf verzorgde. Maar eerst maar even de puntjes op de i zetten. Een aantal muren in de woonkamer konden nog wel wat versiering gebruiken dus oefende ze regelmatig achter de schildersezel. Ze had wel mooie werken zien hangen in diverse woonwinkels, maar Nikki wilde liever eigen werk in huis. De schilderij boven de haart kwam ook van haar en ze was er erg trots op. Eenmaal op de bank ratelde ze over het bakken wat ze al een week deed en de lekkere trek die ze soms had. 'Zou ik misschien zwanger zijn,' zei ze voorzichtig na haar ratelverhaal. Nikki stond op. Ze wilde nu eigenlijk meteen al met de test op de wc zitten. Lauren gaf haar een knuffel. 'Bel je me?' 'Tuurlijk, en bedankt zus, voor mijn ratelsessie!' Eenmaal thuis liep ze direct door naar het toilet. Ze hoorde dat Adam al thuis was. Bellend in zijn kantoortje over allerlei investeringen. Ze zou hem zo wel gedag kussen, maar eerst dit! Twee minuten hadden voor Nikki's gevoel nog nooit zo lang geduurd. Ze was inmiddels klaar en het was nu wachten tot de twee langzame minuten voorbij getikt waren om het resultaat te bekijken. Even later kwam Nikki het toilet uitlopen, met een lach die ze niet kon onderdrukken! Met de grootste glimlach kwam Nikki het kantoortje van Adam binnenstappen. Adam kende die gezichtsuitdrukking maar al te goed. Wat het ook was, hij kon maar beter een pauze nemen van zijn werk. Anders zou ze net zo lang blijven staan totdat ze haar ei kwijt kon! Adam stond op en liep naar haar toe. Maar nog voor hij de kans kreeg om überhaupt iets te vragen riep Nikki enthousiast: 'Ik ben zwanger!' Nu had Adam dezelfde grote ogen en glimlach op zijn gezicht als Nikki. 'Wat geweldig!' Al ging de aandacht nu een stuk minder naar de liedjes en meer naar haar toekomstige baby. Hoewel Lauren geen ervaring had met een eigen baby vond ze het wel leuk om erover mee te praten. 'En Adam is ook al zo lief bezig! Hij is al op internet wezen kijken naar wat we allemaal nodig hebben! Ik hoef alleen maar te zeggen wat ik wil en hij regelt het voor me!' 'Al een echte pappa dus,' knikt Lauren tevreden. 'En jij wordt ook een goede mamma!' voegde ze eraan toe. Lauren draaide haar hoofd weer naar de TV. 'Oh, dit is een leuk liedje!' zei ze toen Zweden het refrein inzette. 'En moet je die leuke poppetjes zien! Wat knap gedaan!'
Nadat Nikki het gesprek had opgehangen was ze naar boven gegaan, een frisse neus halen op het balkon. Ze keek om zich heen terwijl ze aan haar oom dacht. Ze kende hem pas twee jaar maar wist nu al dat ze hem ging missen. De vrijdag erop was er na de begrafenis nog een momentje bij Naomi thuis om met iedereen te praten en herinneringen op te halen. Naomi zat met Lauren en een vriend van de familie op de bank en vertelde mooie verhalen over haar lieve man. Adam had zich bij Paul, Tamara's verloofde, en wat andere mannen aangesloten in de keuken. Nikki vond haar nichtje in de tuin en ging bij haar aan tafel zitten. 'Het was een mooie dienst!' zei ze en Tamara keek op. 'Ja dat was het zeker!' Nikki zag de zorgen in haar ogen. Ze wist dat Tamara zich druk maakte om haar moeder, al een tijdje. Zij was juist degene die niet meer goed ter been was en last had van kwaaltjes. Haar vaders overlijden was compleet onverwacht. 'We hebben de bruiloft trouwens uitgesteld!' zei Tamara opeens. 'We willen zeker nog trouwen en ik wil graag dat mijn moeder er nog bij is.. Maar over drie weken is gewoon te snel!' Nikki knikte. 'Ik begrijp het!' Uiteindelijk bleef Nikki nog een uur bij Tamara zitten. Nikki vertelde haar nichtje mooie verhalen over Marcel. En Tamara stelde allerlei vragen over Nikki's zwangerschap. Maar op een gegeven moment stond Nikki op. 'Dankjewel voor je komst!' Tamara stond ook op en liep naar Nikki toe. 'En de volgende keer gewoon vertellen dat je zwanger bent hoor!' Tamara gaf een knipoog. Ze voelde zich al wat beter. 'Is goed!' Nikki lachte en gaf Tamara een knuffel. 'Als er iets is, laat het me weten, oke!'
0 Reacties
|