Maxon keek zijn ogen uit in de studio. Hij keek regelmatig naar "Sims at Night" en vond het heel bijzonder om hier nu echt zelf te staan. Het was ook heel anders dan dat hij zich had voorgesteld. "Sims at Night" deelde de studioruimte nog met een aantal andere programma's. Tatum draaide zich naar Maxs. 'En wie heb je vanavond allemaal te gast?' vroeg Tatum. 'Nou, het wordt weer een volle show! Zo is topzangeres Bliss te gast die een nieuwtje heeft, komt James Manning vertellen over zijn nieuwste boek en een nieuw gezicht in de theaterwereld Maxon Leonhart krijgt vandaag zijn recensie.' Na de reclame werd de show geopend door een lied van Bliss. Maxon keek en luisterde naar haar optreden en dacht ondertussen aan Brittany. Wat zou die jaloers geweest zijn. Ze is een enorm grote fan van Bliss. Meteen daarna richten een camera zich op de talkshow host. 'Mijn naam is Maxs Kaiden en welkom bij Sims at Night!'
Later in de talkshow sprak Maxs met James Manning. Hij is een bekende romanschrijver en was hier nu om over zijn nieuwe boek te praten. Maxon luisterde onwennig naar het verhaal van de bekende meneer die naast hem op de bank zat. Hij had het gevoel dat hij een en al onhandigheid uitstraalde. Niet alleen omdat hij tussen twee hele bekende mensen zat, maar ook vanwege de live talkshow. Dit was niet zijn ding. Na het reclameblok was het Maxon zijn beurt om te vertellen over zijn theatershow, die twee dagen ervoor in de premiere was gegaan. Hij besloot om te vertellen wie en wat zijn inspiratiebronnen waren en hoe het stuk tot stand gekomen was. Een scherm in een hoekje van het decor, speciaal voor de gasten van de talkshow, sprong aan en Jenkins, die altijd de theaterrecensies verzorgde voor Sims at Night kwam in het scherm. Maxon werd wakker en toen zijn ogen eenmaal aan het donker gewend waren, zag hij dat hij in de woonkamer lag. Hij keek op zijn horloge. Al kwart over drie 's nachts. Hij gaat rechtop zitten en denkt aan alles wat er is gebeurd. Hoe hij thuiskwam na die slechte recensie en alleen maar op de bank wilde liggen. Blijkbaar dus in slaap gevallen. "Bij elkaar geraapt zooitje - Onzeker - Probeer het over 5 jaar nog een keer." De negatieve woorden spookte door zijn hoofd. Er waren ook positieve dingen genoemd, maar eerlijk gezegd kon Maxon daar niet meer opkomen.
Toen Maxon de volgende dag wakker werd, lag Brittany niet meer naast hem. Hij voelde zich niet happy en besloot onder de warme dekens te blijven liggen. Vandaag had hij even helemaal nergens zin in. Alleen kwam ongeveer een uur later Brittany de slaapkamer binnen. 'Kom je er nog uit? Het is al bijna 11 uur!' Ze keek nog even dromerig naar buiten en liep vervolgens de slaapkamer weer uit. Maxon, in verbazing achterlatend, stapte meteen het bed uit en liep achter haar aan de gang in. 'Sinds wanneer maakt het jou iets uit hoelaat ik mijn bed uitkom?' vroeg Maxon haar verbaasd. Brittany draaide zich om. Ze leek een beetje geïrriteerd alsof ze ergens mee zat. Maxon snapte er niks van. 'Wat is er nou?' vroeg Maxon verbaasd toen hij een paar minuten later omgekleed de woonkamer binnenliep. Brittany zuchtte. 'Ik wil dit niet meer, Max.' biechtte ze op. Maxon ging van schrik zitten en Brittany volgde zijn voorbeeld. Verward keek hij haar aan, in de hoop op meer informatie, maar aan de andere kant twijfelde hij of hij het überhaupt wilde horen. Maar al snel kwam hij erachter toen Brittany overduidelijk zei: 'Ik maak het uit!' 'Nee,' probeerde Maxon. 'Twee dagen geleden lag je nog in mijn armen. Je bent net terug. Ik snap het niet!' Maxon riep alles wat hij maar kon bedenken. Hij wilde Brittany niet kwijt. 'Ik houd van je!'
Nadat de twee een kwartier lang niks meer tegen elkaar gezegd hadden, was Brittany opgestaan en weggegaan. Maxon wist niet waarheen en wanneer en of ze nog zou terugkomen. Hij wist wel dat hij haar toch niet kon overhalen. Brittany is dol op haar werk en de mogelijkheden die het haar biedt. En hoewel de breuk voor Maxon aankwam als een harde klap, begon hem ook het een en ander steeds duidelijker te worden. Al een half uur zat hij op die poef, te denken aan alles wat ze de afgelopen maanden hadden meegemaakt. Hoe ze steeds minder contact hadden als Brittany weer een klus in het buitenland. De laatste weken zelfs geen contact. Hoe Brittany hem ook niet meer wakker maakte om afscheid te nemen als ze vroeg weg moest, maar stiekem wegsloop. Ondertussen werden zijn gedachten nu al voor de vierde keer afgeleid van zijn mobiel. Hij had de oproepen nu al een paar keer weggeklikt. Hij voelde zich zo ellendig dat hij geen behoefte had aan een telefoongesprek. Het enige waar hij naar had gekeken, was om te zien of het Brittany was, maar zijn schermpje zei telkens 'Wendaline'. Verdrietig staarde hij naar zijn mobiel toen die voor de vierde keer afging en nam dit keer maar op. 'Wendy, nu ni...' maar verder kwam Maxon niet. Hij hoorde zijn zusje snikken aan de andere kant van de lijn. 'Max, mamma is dood.' snikte Wendaline. 'We de.. denken dat ze... in slaap is o...o..overleden.' Maxon zei niks en luisterde hoe Wendy haar verhaal deed. Dat ze dachten dat Nikki vroeg op was gestaan en een wandeling had gemaakt naar het meer, zoals ze bijna dagelijks deed. Maar toen ze aan het begin van de middag nog niet terug was van haar dutje, toch maar even in de slaapkamer keken en haar daar vonden, in bed. 'Ze was gisteren ook al zo moe. We hebben niet eens meer naar "Sims at Night" gekeken. Ik heb haar toen geholpen om naar bed te gaan.' Het bleef even stil. Waarschijnlijk wachtte Wendy nu op een reactie. 'Oh, oké.' besloot Maxon maar te zeggen en hing toen op. Maxon werd opgeschrikt omdat hij buiten opeens iets zag bewegen.
De postbode kwam langs en deed een enveloppe in de brievenbus, deed het vlaggetje omhoog en liep door. Maxon stond op om naar buiten te lopen. Al verbaasde dat hem. Hij was niet van plan geweest op te staan. Het leek wel alsof alles op automatische piloot ging. Toch liep hij door naar de brievenbus. De enveloppe was geen rekening, zoals hij verwacht had, maar had een luxe familiewapen-achtig logo op de voorkant. Nieuwsgierig maakte Maxon de enveloppe open en haalde de brief eruit. "Beste Maxon Pulse, Uw verzoek voor de naamswijziging van "Leonhart" naar "Pulse" is goedgekeurd en ondertekend op Donderdag 7 Januari 2016. In de bijlage van deze brief vind u een overzicht van de instanties waarbij de naamswijziging al geregistreerd is, en de instanties die u zelf moet informeren. Daarnaast vind u het officiële document als bewijs voor de naamswijziging. Wij hopen u met deze brief geïnformeerd te hebben. Mocht u toch nog vragen hebben kunt u contact opnemen met de gemeente. Ministerie van Justitie."
0 Reacties
|