Lauren was nog steeds dol op de schilderskunst. Je kon dan ook goed zien dat ze de creatieve genen van haar moeder had geërfd. Al had Lauren helaas niet veel kansen gehad om van haar moeder te leren, en moest ze het vooral van internet hebben. Maar natuurlijk als een echte kunstenaar experimenteerde ze ook zelf met kleuren en technieken.
Op een middag stond Lauren naar haar spiegelbeeld te kijken. Alles was inmiddels al schoon en de boodschappen voor het avondeten waren al in huis. Ze keek nog eens goed naar zichzelf en zag het vermoeide gezicht tegenover zich. Lauren voelde zich al een tijdje niet meer haarzelf. Zij was geen burgerlijk typje dat zorgde voor de maaltijden en het schoon houden van het huis. Ze wilde lekker schilderen, doen waar ze zin in heeft en niet rekening houden met etenstijden en bedtijden. Vooral het vroeg opstaan was voor haar een enorme uitdaging. Ze deelde samen de kamer met Nikki, vrolijk en energiek vanaf het moment dat haar ogen opengaan. Lauren had zich liever nog vijf keer omgedraaid. Maar ook zij moest eruit. Een nieuwe dag, een nieuwe huishouddag...
Maar soms spookten er toch nog gedachtes door haar hoofd.
Het burgerlijke leven van nu was niet iets wat haar gelukkig maakte, maar straks wordt de tweeling 18. Van Luke weet ze al zeker dat hij het huis zal verlaten, maar wat zullen Nikki en Aiden doen. Hoewel het burgerlijke leven haar nu niet gelukkig maakte, maakte de gedachte van allen gescheiden te leven dat ook niet.
1 Reactie
|